23 februari 2020 20:56
(sorry voor eventuele spellingsfouten, verkeerde zinsopbouw en scheldwoorden)
Ik ben net thuis van een vriendin, we hebben lekker een hamburger gegeten van Rubens Burger. Ik ben dan wel net thuis, maar zit eigenlijk nog in de auto, want als ik dit thuis doe, dan ben ik natuurlijk weer met van alles bezig om mijn dag af te sluiten. En uhmm… ik wil graag voor mezelf opschrijven wat mijn ervaringen waren met de Wim Hof Methode die ik vandaag heb mogen ervaren bij een workshop in Maassluis.
Wim Hof (a.k. The Iceman), heel erg kort door de bocht combinatie met ademhalingstechnieken, mindset en dat implementeren onder (extreme) kou in dit geval.
Ik heb ter voorbereiding ademhalingsoefeningen gedaan thuis en koud afdouchen.
De ademhalingsoefeningen gingen ook best wel goed voor m’n gevoel tijdens de workshop. Mijn ervaringen waren dat alles ontzettend begon te tintelen en strak te trekken. M’n gezicht vooral. Mijn handen had ik op mijn buik gelegd en die begonnen op een gegeven moment een beetje spastisch te doen. Mijn vingers, ik het gevoel er geen controle meer over te hebben. ALLES tintelende, mijn oren begonnen een soort van dicht te zitten waardoor ik echt het gevoel had letterlijk in een bubbel zat, daardoor mensen heel ver weg klonken. Ik hoorde wel van alles, maar het was super ver weg.
Een routine van 4/5 sets van 30 tot 40 keer diep in en uitademen en na 30/40 keer was het de bedoeling om niet meer in te ademen. Klinkt als iets onmogelijks, maar niet meer ademen langer dan een minuut is heel normaal. Als je de urge voelde om weer te willen ademen, dan kon dat gewoon.
Ik moest dan ook echt even bijkomen na deze ademhalingstechniek.
Het doel was dan ook uiteindelijk om met bepaalde ademhalingstechnieken en je mind er zo te zetten dat je dat kon toepassen tijdens het ijsbad. Want op het laatst gingen wij het ijsbad in. Een opgeblazen bad gevuld met water en VEEL ijsblokjes.
Ik had mij al voorgenomen dat ik als eerste het ijsbad in zou gaan. De reden daarvoor is dat ik er dan van af was plus dat ik nog niet heb gezien hoe een ander het beleefd. Dus helemaal blanco er ingaan, zonder naar een ander te hebben gekeken.
Ik ben er ingestapt, geleidelijk zonder twijfel. Ik nam plaats en op het moment dat ik zo zat zoals ik moest zitten, begon ik heel erg te snakken naar adem. Schokkend ademhalen. Ik merkte hoe f*cking koud het is, een enorme impact die ik niet had verwacht. Met moeite een diepe inademing en rustig uit te ademen kon krijgen. Het was veel met schokken inademen. Ik had gewoon instant pijn. Ik was er heel erg tegen aan het vechten. Ik kon bijna wel janken. Ik wilde huilen, maar het lukte niet. Of ik was met mezelf in gesprek van ‘joh Do, ga niet huilen, gewoon doorzetten’.
Ik werd er doorheen geleid, handen op mijn buik en op een gegeven moment kreeg ik wat meer controle. Ademhaling ging weer wat beter, maar nog steeds niet helemaal je-van-het. Ik verloor de controle ook weer en zo ging om en nabij de 2 minuten zo door.
Ik vond het echt een struggle en had ook echt pijn. Ik stapte eruit toen de instructeur dit aangaf. Je moest je focus behouden, blijf stil, rustig ademen, blijf in je zone.
Dan moest je in een paardenstand staan (ik vind het meer een sumo stance) en dan met je armen van links naar rechts bewegen om dan weer je bloedvaten/haarvaten rustig te openen en warm te krijgen. Rustig bewegen. Rustig alles opgang brengen zonder direct zware inspanning te leveren. Dat helpt beter dan jezelf in te pakken in een handdoek en jezelf ‘warm te bibberen’.
Totdat de laatste persoon in het ijsbad is geweest ben ik buiten gebleven, t-shirtje aangedaan, handdoek om mij heen en veel in de sumo-stance gestaan. Rustige bewegingen.
Iedereen is het bad in geweest, sommigen zelfs kopje onder!
Aan het eind van de les iedereen weer terug op de yogamat en zijn of haar belevingen delen met de groep (15 man).
Op het moment dat ik in het bad stapte en ging zitten, was ik instant alles kwijt wat we daarvoor hadden geleerd qua ademhaling. Ik wilde wel, maar het lukte niet. Ik was gewoon keihard aan het vechten om dit gewoon af te maken. Dat ik tegen mezelf zei: Do je gaat gewoon gvd dat ijsbad in en je gaat het ook gewoon doen. Dit ging zonder rustige benadering in te gaan en de ademhaling daaropaan te passen, want dat helpt gewoon enorm.
Alles ging puur op wilskracht, ik was er keihard tegenin aan het vechten. Dat is niet ideaal om zo te zeggen. Ik moet dan ook wel bekennen dat ik daar dan ook achteraf van baal. Ik zei dan ook dat ik het jammer vind dat ik dan niet datgene heb toegepast, de ademhalingstechnieken heb geïmplementeerd in het ijsbad. Dat ik gewoon niet die rust kon vinden.
Dat deed mij doen beseffen, dat ik heel veel dingen in het leven zo benader. Dat ik gewoon denk: “Je doet het gewoon, je gaat er gewoon in, of je het leuk vind of niet je gaat maar gewoon knallen, of het kut is of niet, je doet het gewoon maar.” En zo ga ik ook vaak met een workout erin. Ik denk dat per definitie niet heel slecht hoeft te zijn, want soms moet je gewoon even positief kwaad maken en oppeppen, maar het kan ook wel op een wat ontspannen manier en dit wat ik deed was echt wel meer geforceerd.
Zo doe ik wel veel meer dingen in het leven merk ik en dat was voor mij wel een verheldering dat dit wel iets is waar ik aan kan werken. Dat deed mij wat. In dat opzicht ben ik heel erg wel blij dat ik tot zoiets ben gekomen en dat had ik totaal niet verwacht. Ik had geen verwachtingen, maar dit… totaal niet… dat ik tot zo’n punt zou komen. Dat ik dus nu besef dat ik zo dus dingen aanpak in het leven en daardoor gewoon dingen doe met een mentaliteit van ‘gewoon doen’ en een beetje hard tegen jezelf, man-up a bit… Dat waren wel dingen die wel heftig vond.
Mijn doel is dan ook om verder te blijven gaan met koud afdouchen, maar dan nóg kouder. Ik vond wat ik deed al koud, maar ten opzichte van het ijsbad, was deze douche een pretje…
De ademhalingstechniek wordt aangeraden om dat te doen in de ochtend, maar met mijn werktijden (heel vroeg beginnen), zal ik dit op een andere manier moeten gaan toepassen, meer overdag.
11 april ga ik weer het ijsbad in… om te zien hoe ik dan omga met zo’n acute stresssituatie. Hoe ga ik er dan mee om en ook een mooie manier om te zien hoe ik omga met andere stressvolle situaties.
Keep you posted! Or not… ik schrijf dit voornamelijk voor mezelf, maar misschien helpt dit jou ook wel een beetje?
16 juni 2020
Wegens Covid-19 is mijn koude ijsbad uitgesteld…